Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Ο Εμμετ Φοξ στο “Πνευματικό Ημερολόγιο” γράφει μια αληθινή ιστορία που συνέβη πριν από χρόνια στην Ολλανδία. Ένα λιοντάρι ξέφυγε από το τσίρκο. Εκεί κοντά, μια νοικοκυρά έχοντας αφήσει ανοιχτό το παράθυρο του σπιτιού της δεν κατάλαβε ότι το φοβισμένο ζώο είχε μπει στο σπίτι της και είχε κουρνιάσει κάτω από τις σκάλες της. Μόλις αντελήφθηκε μια παρουσία να κρύβεται εκεί, νομίζοντας ότι ήταν κάποιο σκυλί του δρόμου, πήρε το σκουπόξυλο και χωρίς να βλέπει άρχισε να το χτυπάει. Το ζώο έτρεμε από το φόβο του, μέχρις ότου οι άνδρες της ασφάλειας του τσίρκου το μάζεψαν και το λύτρωσαν από αυτό το μαρτύριο. Μόλις η γυναίκα ανεκάλυψε ότι τόση ώρα χτυπούσε ένα λιοντάρι λιποθύμησε από το φόβο της.

Η προηγούμενη ιστορία,


απεικονίζει τέλεια την υποβαθμιζόμενη δύναμη του φόβου και το πόσο πολύ η δύναμη αυτή επηρεάζει τη ζωή, τις πράξεις και τις αντιδράσεις μας. Ο Σκωτ είπε ότι “στους δειλούς και διστάζοντες τα πάντα είναι αδύνατα”. Αλλά τελικά τι είναι ο φόβος; Γιατί μας φρενάρει από το να πραγματοποιήσουμε όλα όσα θέλουμε να κάνουμε;

Οι ψυχολόγοι λένε ότι υπάρχουν πάνω από 6.000 διαφορετικά είδη φόβου. Υπαρχουν ανθρωποι που ζουν τη ζωή τους μέσα στο φόβο, με την ιδέα του φόβου. Ουσιαστικά ζουν τη ζωή τους όχι επειδή φοβούνται απλά, αλλά επειδή φοβούνται το φόβο τους!

Ο φόβος είναι κάτι που προέρχεται από την άγνοια του ανθρώπου επειδή τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να καταλάβει κάτι. Ο φόβος έχει χαρακτηριστεί σαν ένα υποπροϊόν μιας επιθυμίας. Όταν ο άνθρωπος θέλει να πετύχει κάτι, και έχει μια διακαή επιθυμία κατοχής για κάτι, έρχεται η σκέψη που του λέει ότι μπορεί και να μην τα καταφέρει. Και η σκέψη της μη επιτυχίας δίνει ζωή στο φόβο. Ο φόβος είναι πλέον γεγονός. Ο φόβος είναι αυτό που γεννιέται -για τους περισσότερο τουλάχιστον ανθρώπους- ταυτόχρονα με την επιθυμία για κάτι. Με άλλα λόγια, ο φόβος είναι μια μορφή ενέργειας που υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος επενδύει στην ενέργεια του φόβου, αντί να επενδύει στην ενέργεια της προσπάθειας και της μάχης.

Εκείνος που φοβάται αγωνιά μόνιμα και συστηματικά. Η αγωνία του τον φρενάρει, τον πετρώνει. Τον κάνει άκαμπτο. “Η αγωνία για κάτι που δεν αλλάζει είναι περιττή, το ίδιο και η αγωνία για κάτι που αλλάζει” μου είχε πει κάποιος φίλος. Τότε γιατί αγωνιούν οι άνθρωποι;
Ο φόβος δημιουργεί ενέργεια. Ο ίδιος ο φόβος αυτός καθ’ εαυτού είναι ενέργεια. Η ενέργεια δεν μπορεί να σκοτωθεί. Μπορεί μόνο να μετατοπιστεί. Να αλλάξει ροή. Έτσι και ο φόβος. Όταν κάποιος προσπαθεί να σκοτώσει το φόβο του μπερδεύεται γιατί προσπαθεί να εξαφανίσει κάτι που δεν εξαφανίζεται, γιατί απλά δεν υπήρξε ποτέ. Ο φόβος δεν είναι κάτι το υπαρκτό. Το αποτέλεσμα του φόβου είναι το υπαρκτό. Συνήθως, τα αποτελέσματα του φόβου είναι η αποτυχία, ο θυμός, η ζήλεια, οι ενοχές, η μελαγχολία και τόσα άλλα αρνητικά συναισθήματα που είναι παρελκόμενα του φόβου.

Categories: Ψυχολογια Tags:Add new tag, Αγωνία, Αγνοια, Δειλία, Φοβος