ΣΤΑΣΟΥ & ΣΥΛΛΟΓΙΣΟΥ

"Να ζείτε αντάξια με την κλήση που λάβατε" (Εφεσ. 4/1).

Αυτή η κλήση μας ενεργοποιεί. Αν προσπαθούμε να ζήσουμε τη χριστιανική ζωή χωρίς την κλήση του Χριστού θ' αποτύχουμε. Ο άνθρωπος πρέπει ν' αναγνωρίσει ότι είναι χαμένος αν δεν σωθεί. Πρέπει να παραδεχτεί την αμαρτωλότητά του, να μετανοήσει για την αμαρτία του και τότε θα βρει τον Σωτήρα. Τη στιγμή που αναγνωρίζουμε τη φωνή Του και ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμά Του αποκτούμε νέα ζωή.

Ο καθαρισμός από την αμαρτία και την παλιά ζωή, η είσοδός μας στη Βασιλεία του Θεού, η ελπίδα του Ουρανού και η υπόσχεση της αιώνιας ζωής στην παρουσία του Ιησού Χριστού, όλα αυτά μας καλούν σ' ένα νέο τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Η νέα δημιουργία εν Χριστώ είναι μια νέα ζωή.

Μια ζωή άξια της κλήσης του Χριστού είναι κάτι παραπάνω από έναν τυπικό, παραδοσιακό χριστιανισμό που περιορίζεται μόνο στη λατρεία της Κυριακής και σε μερικούς ξερούς θρησκευτικούς τύπους και μια στεγνή ζωή προσευχής που χρειάζεται μια συμφορά για ν' αλλάξουν.

Όποιος γνωρίζει τον Χριστό πρέπει να ζει τη ζωή της μαθητείας.

MAURICE PAINE



"Φώναξα μές στη θλίψη μου στον Κύριο" (Β΄ Σαμ. 22/7).

Τα λόγια αυτά βρίσκονται στον ύμνο δοξολογίας του βασιλιά Δαβίδ, όταν ο Κύριος τον απελευθέρωσε από όλους τους εχθρούς του και το Σαούλ.

Η θλίψη και η απογοήτευση κυριεύει όλους μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Ενώ όλα πηγαίνουν καλά στη ζωή μας όταν χτυπά μια συμφορά κι ένα γιγάντιο κύμα ξεσπά πάνω μας, τότε βρισκόμαστε σε αμηχανία, έξω από κάθε έλεγχο. Τέτοια γεγονότα πρέπει να μας οδηγήσουν στον Κύριο. Δεν χρειάζεται όμως να περιμένουμε τέτοια γεγονότα σκληρά για να μας στρέψουν στον Κύριο.

Όσο γρηγορότερα αναγνωρίσεις την ανεπάρκεια και ανικανότητα να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις της ζωής, τόσο το καλύτερο.

Αυτό που χρειάζεσαι τώρα, στην αρχή του Νέου Έτους είναι να καλέσεις σε βοήθεια τον Κύριο. Αν το κάνεις αυτό θα έχεις τη βοήθεια σε καιρούς δύσκολους.

MAURICE PAINE



"Και τότε θα τους πω: Ποτέ δε σας γνώρισα" (Ματθ. 7/23).

Αυτά είναι τα λόγια του Ιησού για εκείνους που χρησιμοποίησαν το Όνομά Του αλλά δεν εκτελούσαν το θέλημά Του. Το ότι έλεγαν "Κύριε, Κύριε" δεν τους άνοιξε η πόρτα για τη βασιλεία του Θεού.

Αν και διαμαρτυρήθηκαν, προβάλλοντας τα κατορθώματά τους, ότι προφήτευσαν, έβγαλαν δαιμόνια, κι έκαναν θαύματα στο Όνομά Του, δεν τους έκανε αυτόματα και θαυματουργικά παιδιά του Θεού.

Ποτέ αυτοί δεν μετανόησαν για την αμαρτία τους, δεν επικαλέστηκαν το Όνομα του Χριστού για σωτηρία, και ποτέ δεν έκαναν το θέλημά Του. Μόνο όσοι περπατούν κοντά σ' Αυτόν, ακούνε και υπακούνε τη φωνή Του και έχουν προτεραιότητά τους το θέλημα του Θεού είναι γνήσια παιδιά του Θεού.

Ευσεβή λόγια και καλά έργα, όσο καλά κι αν είναι στη θέση τους, δεν μπορούν να εξιλεώσουν την αμαρτία. Μόνο το αίμα του Αμνού του Θεού, του Χριστού, μπορεί να το κάνει. Δεν θα σωθούν αυτοί που λένε "Κύριε, Κύριε" αλλά όσοι επικαλεστούν με μετάνοια και πίστη τον Ιησού Χριστό.

MAURICE PAINE



"Τώρα όμως βλέπω τα όσα τερατώδη κάνουν οι προφήτες… ενθαρρύνουν τους ασυνείδητους να κάνουν το κακό" (Ιερεμίας 23/14).

Όσοι βρίσκονται στην εξουσία, πολιτική, θρησκευτική, πνευματική, πρέπει να γνωρίζουν ότι όταν αμαρτάνουν ενθαρρύνουν και το λαό να κάνει το ίδιο.

Οι προφήτες της Ιερουσαλήμ στην εποχή του Ιερεμία διέπρατταν μοιχεία και έλεγαν ψέματα. Οι απλοί άνθρωποι το γνώριζαν αυτό, κι έτσι ακολουθούσαν τα αμαρτωλά μονοπάτια των θρησκευτικών ηγετών τους.

Δεν είναι μόνο οι προφήτες, οι κληρικοί, οι πολιτικοί, οι εκπαιδευτικοί που προειδοποιούνται να προσέχουν τη ζωή τους αλλά κι όλοι εμείς που με τον ένα ή άλλο τρόπο, ενθαρρύνουμε τους άλλους να κάνουν το κακό.

Κάνοντας το κακό μπορεί να φέρει μια φευγαλέα απόλαυση, αλλά οι συνέπειες που επηρεάζουν πάντα είναι βλαβερές και προκαλούν πόνο. Αντί να ενθαρρύνετε με την ασυνεπή ζωή σας τους άλλους, καλό είναι να τους ενθαρρύνετε με αγία συμπεριφορά να κάνουν το καλό.

MAURICE PAINE



"(Ο Παύλος) έβλεπε την πόλη γεμάτη από είδωλα" (Πράξεις 17/16)

Η περιγραφή του απ. Παύλου για την Αθήνα του πρώτου αιώνα θα μπορούσε να εφαρμοστεί με τις περισσότερες πόλεις σήμερα. Η βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου είναι να λατρεύει. Οι επιλογές που φέρνει ο διάβολος μπροστά μας είναι τεράστιες. Ο θρόνος της καρδιάς μας που ανήκει στον Θεό, Δημιουργό και Σωτήρα μας, ξαφνικά κατακλύζεται από ένα σωρό πράγματα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που από μόνα τους δεν είναι κακά ή βλαβερά, γίνονται όμως είδωλα όταν τα λατρεύουμε, όταν πάρουν την πρώτη θέση στην καρδιά μας. Όταν οι άνθρωποι δεν μιλούν για τίποτε άλλο και η σκέψη τους είναι συνεχώς γεμάτη από τα πράγματα του κόσμου, τότε βλέπουμε την ειδωλολατρία στη χειρότερη μορφή της.

Το να λατρεύεις τον Θεό σημαίνει ότι ζεις γι' Αυτόν. Οι περιστασιακές πράξεις ευσέβειας και οι λίγες σκέψεις μας για τον Θεό δεν είναι αρκετά όταν όλον τον άλλο χρόνο οι καρδιές μας είναι γεμάτες με τα είδωλά μας. Όταν ο θρόνος της καρδιάς μας είναι γεμάτος από τα είδωλά μας δεν υπάρχει θέση για τον Θεό.

MAURICE PAINE



"Ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές σας" (Λουκάς 16/15)

Μπορεί να εξαπατά ο ένας τον άλλο αλλά δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να ξεγελάσουμε τον Θεό, που τα βλέπει και τα ξέρει όλα. Εμείς μπορούμε να ξεχάσουμε τον Θεό αλλά Εκείνος ποτέ δεν μας ξεχνά. Δεν υπάρχει κανένας στύλος πίσω από τον οποίο μπορούμε να κρυφτούμε, κανένα σκοτάδι, όσο βαθύ, δεν μπορεί να μας κρύψει από το μάτι του Θεού που τα βλέπει όλα.

Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να καταφύγουμε σ' Αυτόν, όπως είμαστε. Όσο κι αν προσποιηθούμε, πρέπει να ξέρουμε ότι ο Θεός γνωρίζει το τι έχουμε μέσα μας. Εκείνος γνωρίζει ακόμη και τις πιο απόκρυφες σκέψεις μας και τα ελατήρια της καρδιάς μας.

Τα καλά νέα είναι ότι όταν καλέσουμε τον Θεό να μας καθαρίσει τότε δεν έχουμε να κρύψουμε οτιδήποτε. Οι γραμματείς και φαρισαίοι μπορεί να πέτυχαν στην προσποίηση, αλλά ο Θεός ξεσκέπασε την υποκρισία τους. Ας επαναλάβουμε με τον ψαλμωδό: "Κύριε, γνωρίζεις την καρδιά μου".

MAURICE PAINE



"Ποιος είναι ο όμοιός Σου, Θεέ" (Ψαλμ. 71/19)

Ποιος άλλος θα είχε την υπομονή και τη μακροθυμία που είχε ο Θεός με το λαό Του; Περιφρόνησαν τις προμήθειές Του, απόρριψαν το Νόμο Του και συνεχώς περιπλανιόταν μακριά απ' Αυτόν.

Ο Θεός έστειλε τον Υιό Του στον κόσμο να γίνει άνθρωπος αλλά δεν Τον αναγνώρισαν. Εναντιώθηκαν στη διδασκαλία Του και παρ' όλα τα θαύματά Του, Τον απόρριψαν και στο τέλος Τον σταύρωσαν. Υπόφερε τον πόνο και την αισχύνη της σταύρωσης μόνος Του, όταν οι ακόλουθοί Του Τον εγκατέλειψαν. Ο Θεός Πατέρας έβαλε πάνω την αμαρτία του κόσμου.

Ο Θεός ανάστησε τον Ιησού από τους νεκρούς και έστειλε το Άγιο Πνεύμα να ενοικήσει τους ακολούθους Του. Και τώρα περιμένει την αποκατάσταση πάντων. Ω, Θεέ, ποιος Θεός είναι σαν κι' Εσένα;

MAURICE PAINE



"Όποιος παρατηρεί συνέχεια τον άνεμο, δε θα σπείρει ποτέ…" (Εκκλησιαστής 11/4)

Ο σοφός συγγραφέας λέει, ότι ποτέ δε θα σπείρεις ή θα θερίσεις κάτι αν κοιτάζεις τις καιρικές συνθήκες. Αυτή είναι μια χρήσιμη και καλή συμβουλή για όσους ξεκινούν τη ζωή τους τώρα ή αρχίζουν κάποιο έργο. Μην εμποδίσεις το νεανικό σου ενθουσιασμό και την ενεργητικότητά σου να σταθούν εμπόδιο στην πορεία σου.

Μπορεί να ρίχνεις τα μάτια σου πίσω σε μια ασήμαντη, ταπεινή και ατελή αρχή, αλλά κάτι έχεις να δεις όταν κοιτάξεις πίσω. Εκείνοι που ποτέ δεν ξεκινούν γιατί δεν εκμεταλλεύτηκαν τον κατάλληλο χρόνο ακόμη θα περιμένουν, κι όταν κοιτάξουν προς τα πίσω δεν έχουν να δούνε κάτι. Ο Θεός σε καλεί να Τον ακολουθήσεις, χωρίς να κοιτάς τις όποιες καταστάσεις και συνθήκες.

MAURICE PAINE



"Τα σώματά σας είναι μέλη του Χριστού" (Α' Κορ. 6/15)

Το να ανήκουμε στον Χριστό περικλείει τα πάντα: Επηρεάζει κάθε τμήμα της προσωπικότητάς μας. Είναι κάτι παραπάνω από μια πνευματική εμπειρία. Επηρεάζει το πιστεύω μας και τη συμπεριφορά μας.

Το σώμα, ο νους και το πνεύμα, όλων εκείνων που γνωρίζουν τον Χριστό ως προσωπικό τους Σωτήρα, είναι αγιασμένοι απ’ Αυτόν. Όλα έχουν ξεχωριστεί για την υπηρεσία Του, κι αυτό συμπεριλαμβάνει και το σώμα. Στη ζωή αυτή έχουμε ένα σώμα με το οποίο εργαζόμαστε. Οι ενέργειες και οι πράξεις του σώματός μας δείχνουν ποιος το κατευθύνει, όπως και η κατεύθυνση του αυτοκινήτου φανερώνει τον τρόπο που ο οδηγός το οδηγεί.

Ανήκεις στον Χριστό; Αναγνωρίζεις ότι είσαι μέλος του μυστικού σώματος του Χριστού; Άρα το φυσικό σου σώμα πρέπει να το αντανακλά αυτό. Δεν είσαι ελεύθερος να κάνεις αυτό που θέλεις. Πρέπει να κάνεις αυτό που ο Κύριος θέλει. Δεν ανήκεις στον εαυτό σου: λυτρώθηκες με μεγάλη τιμή.

MAURICE PAINE



"Ο κόσμος συνωστιζόταν γύρω Του" (Λουκάς 5/1)

Οι άνθρωποι στις ημέρες του Ευαγγελίου αναγνώριζαν ότι από τα χείλη του Ιησού άκουγαν το Λόγο του Θεού. Γι' αυτό και ήθελαν ν' ακούσουν περισσότερα.

Ζούμε σε διαφορετική γενιά. Οι άνθρωποι πια δεν λαχταρούν ν' ακούσουν το Λόγο του Θεού. Η Αλήθεια χάθηκε μέσα στη σωρεία των δογμάτων και των παραδόσεων. Η πολυπλοκότητα της ζωής, η βαρβαρότητα από τη μια και ο ηδονισμός και η πολυτέλεια από την άλλη, έχουν κλέψει από τους ανθρώπους τη δίψα για τον Θεό. Μπορούν όμως τα ξυλοκέρατα του κόσμου αυτού να ικανοποιήσουν τον άνθρωπο; Μήπως το βροντερό γέλιο δεν κρύβει τον πόνο και την έλλειψη ικανοποίησης του ανθρώπου; Κι όμως είναι το Άγιο Πνεύμα που κινεί τους ανθρώπους να αναζητούν τον Θεό. Ο Θεός κάθε χάρης εκτείνει την εύνοιά Του μ' ένα σωρό ανεξήγητους τρόπους. Εμείς πρέπει να κηρύξουμε το Λόγο του Θεού και να ζήσουμε σύμφωνα μ' αυτόν και ο Κύριος θα κάνει το έργο της σωτηρίας.

MAURICE PAINE



"Πουληθήκατε για το μηδέν" (Ησαΐας 52/3)

Οι άνθρωποι με ευκολία πουλιούνται για το τίποτα. Ο απαγορευμένος καρπός στην Εδέμ δεν έκανε τίποτε στον Αδάμ από το να τον οδηγήσει σε μια φυλακή κόπων και ιδρώτα. Το πιάτο της σούπας για το οποίο ο Ησαύ συμφώνησε ν' ανταλλάξει για τα πρωτοτόκια του γρήγορα έχασε τη γεύση του και του πρόσθεσε χρόνια θλίψης και αγωνίας.

Πολλοί πουλούν την ψυχή τους στο Διάβολο, όπως ο Φάουστ, και όταν ξυπνούν ανακαλύπτουν ότι η τιμή πώλησής τους ήταν τίποτα. Κοιτάξτε στα 30 αργύρια που ο Ιούδας πέταξε πίσω στους ιερείς μετά που πρόδωσε τον Κύριό του. Τι κέρδισε; Τίποτα!

Αυτός που παίζει με τον Θεό μοιάζει μ' εκείνον που μεταφέρει νερό.

Αναγνωρίστε την κενότητα της ζωής προτού είναι πολύ αργά. Ο Θεός προμήθευσε οδό και τρόπο σωτηρίας διά του Ιησού Χριστού. Δεν κοστίζει τίποτα και το κέρδος είναι αιώνια ζωή.

MAURICE PAINE



"Πού είναι η πίστη τους;" (Λουκάς 8/25)

Πού είναι η πίστη σου όταν έχεις ανάγκη; Μερικοί δεν έχουν καθόλου πίστη. Πολλοί δεν την έχουν έτοιμη για να τη χρησιμοποιήσουν. Η πίστη δεν είναι κάτι το ακαδημαϊκό, δεν είναι θεωρία. Είναι κάτι το ζωντανό και ζωτικό. Στο χριστιανικό σου περπάτημα χρειάζεσαι πίστη για να πατήσεις τον πειρασμό και να συνεχίσεις την πορεία σου για να εκτελέσεις το σκοπό του Θεού στη ζωή σου.

Πρέπει να ξέρεις που και σε ποιον είναι η πίστη σου και να είσαι έτοιμος να τη χρησιμοποιήσεις κάθε στιγμή στην ανάγκη σου. Η Βίβλος την παρομοιάζει με πνευματικό οπλισμό που την προμηθεύει ο Θεός. Είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος για όλους που έχουν γεννηθεί από το Πνεύμα και μπορούν να την ασκούν. Μπορεί να μετακομίσει βουνά δυσκολιών αλλά μπορεί να γίνει ένα άχρηστο εργαλείο όταν δεν χρησιμοποιηθεί. Γι' αυτό πίστεψε στον Κύριο για σωτηρία. Πίστεψε σ' Αυτόν και θα θριαμβεύσεις.

MAURICE PAINE



"Από σας έχει αντηχήσει ο Λόγος του Κυρίου" (Α' Θεσ. 1/8)

Τέτοια ήταν η αλλαγή που ήρθε στη ζωή των πιστών της Θεσσαλονίκης ώστε ο Λόγος του Θεού αντήχησε απ' αυτούς για ν' ακουστεί από όλη την πόλη. Οι φίλοι, οι γνωστοί στη δουλειά, στο σχολείο, στα σπίτια… παντού μιλούσαν για τα θαύματα του Θεού και όλοι γνώριζαν ότι ήταν ακόλουθοι του Χριστού. Τι συμβαίνει με μας; Μερικοί λένε η πίστη στο Θεό είναι ατομική υπόθεση, άλλοι την κρατούν για τον εαυτό τους. Η πίστη των Θεσσαλονικέων και η αγάπη τους για το Θεό ήταν φανερή σ' όλους. Η πραγματική πίστη στο Θεό δεν μπορεί παρά θα εκδηλωθεί με λόγια και με έργα. Ο Ιησούς είπε κανένας δεν ανάβει λαμπάδα και κατόπι την κρύβει. "Έτσι πρέπει να λάμψει το φως μας μπροστά στους ανθρώπους ώστε να δούνε τα καλά μας έργα και δοξάσουν τον Πατέρα μας που βρίσκεται στους ουρανούς", λέει ο Ιησούς. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των πιστών της Θεσσαλονίκης.

MAURICE PAINE



"Δεν ντρέπομαι για το Ευαγγέλιο του Χριστού" (Ρωμ. 1/16)

Να κηρύττεις για δοκιμασίες, χτυπήματα, καρφιά και σταυρό δεν είναι καθόλου ελκυστικό. Ένας Σωτήρας που πεθαίνει θάνατο εγκληματία δεν είναι κάτι για το οποίο μπορείς να μιλήσεις με κατήχηση. Ο απ. Παύλος όμως γνωρίζει ότι αυτό που φαίνεται μωρία στον άνθρωπο είναι η σοφία του Θεού. Με χαρά παίρνει αυτό που ήταν επαίσχυντο και το κάνει ένδοξο. Δεν υπάρχει σωτηρία πουθενά αλλού παρά μόνο στο Σταυρωμένο Ιησού. Μπορεί ν' αλλάξεις το μήνυμα και να το κάνεις πιο ελκυστικό αλλά αυτό δεν σώζει κανέναν. Αφαίρεσε όλα εκείνα που ενοχλούν και τότε δεν θα έχεις συγχώρηση της αμαρτίας. Πρόσθεσε κι άλλα για να αισθανθείς ότι αξίζεις τη σωτηρία, αλλά αυτό δεν θα σου φέρει ειρήνη με το Θεό. Μη βάλεις στο μήνυμα άλλο ένδυμα, ούτε να το κάνεις πιο εύκολο και πιο ήπιο. Μην ντρέπεσαι για το Ευαγγέλιο, γιατί είναι δύναμη του Θεού στον καθένα που πιστεύει.

MAURICE PAINE


"Δε θα προσθέσετε ούτε θ' αφαιρέσετε τίποτα απ' αυτά" (Δευτερονόμιον 12/32).
Το Δευτερονόμιον περιέχει εντολές και διδασκαλίες που έδωσε ο Θεός στους Ισραηλίτες. Στο εδάφιο αυτό ο Θεός προσθέτει μια προειδοποίηση την οποία πρέπει να προσέξουν - να προσθέσουν ούτε να αφαιρέσουν κάτι απ' αυτά που παράγγειλε ο Κύριος.

Σε κάθε γενιά βλέπουμε πόσο εύκολα προσθέτουμε ή αγνοούμε τις εντολές του Θεού. Κι όταν αρχίσει να γίνεται αυτό δεν υπάρχουν όρια που θα σταματήσει. Παράδειγμα αυτού έχουμε τους Φαρισαίους και Σαδδουκαίους της εποχής του Κυρίου μας. Μιας και μια αίρεση ή ένα λάθος γίνονται δεχτά στη συνέχεια διδάσκονται ως αλήθεια! Ο μεγαλύτερος θησαυρός που έχουμε είναι η Βίβλος και η μεγάλη ανάγκη μας είναι να ζητήσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας αποκαλύψει το μήνυμά της και να μας βοηθήσει να το υπακούμε.

MAURICE PAINE



“Κι ύστερα ήρθε άλλη γενιά, που δεν γνώριζε προσωπικά τον Κύριο…” (Κριτές 2/10).

Οι άνθρωποι γρήγορα λησμονούν, όχι τα γεγονότα της ιστορίας, αλλά τα μαθήματα του παρελθόντος. Οι Αιγύπτιοι ξέχασαν για τον Ιωσήφ και έδιωξαν τους Ισραηλίτες για να τους εξοντώσουν.

Και στην περίοδο που κυβερνούσαν οι Κριτές, οι Ισραηλίτες γρήγορα ξεχνούσαν τις αξιώσεις του Θεού όταν ο Κριτής πέθαινε και στρέφονταν στον ειδωλολατρικό τρόπο ζωής, όπως και τ’ άλλα έθνη τριγύρω τους.

Αυτό συμβαίνει και σήμερα. Ξέρουμε ότι ο Θεός μίλησε στους προπάτορές μας αλλά οι περισσότεροι νιώθουν ότι η σχέση που έχουν με το Θεό είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν. Η έλλειψη υγιούς χριστιανικής εκπαίδευσης και η υποβάθμιση της οικογενειακής ζωής είναι παράγοντες που μας κατάντησαν μια γενιά που δεν γνωρίζει το Θεό.

Έτσι υπάρχει μεγάλη ανάγκη όσοι γνωρίζουν τον Κύριο να γνωστοποιήσουν τα θαυμάσια της χάρης Του στη γενιά τους.

MAURICE PAINE



“Κι εκείνοι χωρίς να χάνουν καιρό παράτησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολούθησαν” (Μάρκ. 1/18).

Μια προσωπική συνάντηση και επαφή με τον Ιησού Χριστό δημιουργεί μια άμεση ανταπόκριση. Δεν χρειάζονταν δεύτερη σκέψη, άλλη καθυστέρηση. Δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά όταν το πλάσμα έρχεται μπροστά στο Δημιουργό του.

Η συνάντηση κάθε ανθρώπου με τον Κύριο είναι μια πρόκληση και πρόσκληση. Και απαιτεί απάντηση. Αν δεν Τον δεχτείς, Τον απορρίπτεις. Το να μη κάνεις κάτι και να μη λες τίποτε απαντάς αρνητικά. Γι’ αυτούς όλα τα άλλα (δίχτυα, δουλειά…) ήταν δευτερεύοντα. Η πρόσκληση του Χριστού γέμισε την όρασή τους. Αυτό που χρειάζονταν ήταν το ψάρεμα των ανθρώπων.

Όλοι μας πρέπει να εγκαταλείψουμε κάτι: άλλοι τα δίχτυα, άλλοι κάποια άλλη δουλειά ή απασχόληση. Είθε η ανταπόκρισή μας να είναι άμεση και αμετάκλητη, όπως των πρώτων μαθητών.

MAURICE PAINE



“Ο καρπός του Πνεύματος” (Εφεσ. 5/9)

Ο καρπός είναι προϊόν αύξησης και ενέργειας. Το Άγιο Πνεύμα παράγει καλό καρπό αγαθότητας και αλήθειας. Ο καρπός του Πνεύματος έρχεται σ’ αντίθεση με τα έργα του σκότους και της σάρκας, που δεν παράγουν τίποτα το καλό και αληθινό. Ο καρπός συνήθως, δεν έρχεται μέσα σε μια νύχτα. Φυσιολογικά είναι το αποτέλεσμα μηνών και ετών. Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί και κάνει τον καρπό πιο ελκυστικό. Το ύψιστο ιδανικό που επιδιώκουμε είναι να φέρουμε καρπό κι έτσι ο Θεός να δοξάζεται. `

Η αγάπη και η χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού ξεχειλίζει και ποτίζει όλους γύρω μας όταν ζούμε καρποφόρα ζωή. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, δίνονται για να μας υψώσουν και να μας φέρουν πλησιέστερα στο Χριστό. Φτάνουμε στο ύψιστο σημείο των δυνατοτήτων μας όταν παράγουμε τον καρπό του Πνεύματος.

MAURICE PAINE



“Άνθρωπος… χωρίς θεμέλια” (Λουκάς 6/49)

Υπάρχουν πολλοί σήμερα που μοιάζουν αυτόν τον άνθρωπο που έχτισε σπίτι χωρίς θεμέλια. Έχουν τη σοφία του κόσμου. Είναι επιτυχημένοι με τα ανθρώπινα μέτρα αλλά στερούνται ηθικού χαρακτήρα. Το θεμέλιο βεβαιώνει τη σταθερότητα και την αντοχή της οικοδομής και εμποδίζει την κατάρρευση ή διάβρωση. Το θεμέλιο αν και δεν είναι ορατό έχει μεγάλη σπουδαιότητα γιατί εμποδίζει την κατάρρευση και την φθορά. Το θεμέλιο του χριστιανού είναι το καλύτερο που ξέρουμε: Είναι ο Ιησούς Χριστός που μπορεί να σταθεί και ν’ αντέξει τις θύελλες και καταιγίδες της ζωής και την κρίση που θα γίνει μπροστά στο θρόνο του Θεού. Ιδιαίτερα πρέπει να προσέχουν εκείνοι που είναι πρότυπα και παραδείγματα στους άλλους – γονείς, κληρικοί, δάσκαλοι, κηδεμόνες.

Όλοι μας είναι ανάγκη να εξετάσουμε που οικοδομούμε τη ζωή μας. Καθώς όλα γύρω μας σείονται, πρέπει να καταφύγουμε στον αναλλοίωτο Βράχο των αιώνων, τον ΧΡΙΣΤΟ. Και μόνο ότι κτίζουμε πάνω στο θεμέλιο που είναι ο Χριστός, θα μείνει και μόνο αυτό δοξάζει τον Θεό.

MAURICE PAINE



“Ο μεγαλύτερος από σας θα είναι υπηρέτης σας" (Ματθ. 23/11).

Η μεγαλοσύνη είναι η ποιότητα στην οποία στοχεύουμε όλοι σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό. Ο Ιησούς λέει ότι αυτοί που είναι πραγματικά μεγάλοι είναι όσοι υπηρετούν. Είναι σημαντικό να υπηρετούμε και υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να υπηρετήσουμε ο ένας τον άλλο.

Εκείνοι που υπηρετούν από αγάπη και ευσπλαχνία βρίσκονται πιο κοντά στα αισθήματα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, που έγινε άνθρωπος για να υπηρετήσει και όχι να υπηρετηθεί. Έζησε μια ζωή υπηρεσίας και τέλος πρόσφερε τον εαυτό Του θυσία στο Σταυρό για τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι Αυτός τους έκλεξε και τους παρήγγειλε να φέρουν καρπό. Η ζωή της καρποφορίας φανερώνει την αληθινή διακονία και υπηρεσία μας. Κι όλοι μπορούμε νάχουμε συμμετοχή σ’ αυτήν.

MAURICE PAINE



“Εγώ είμαι η θύρα” (Ιωάννης 10/9)

Πολλοί προσπαθούν να βρούνε θύρα εξόδου από την κατάστασή τους. Μερικοί θέλουν να βγούνε από τη φτώχεια που βρίσκονται, άλλοι από την πίεση και το άγχος που αισθάνονται και άλλοι ζητούν διέξοδο από τις αδικίες και τους φόβους.

Η αμαρτία και η ανταρσία γέμισαν τον κόσμο μας με πόνο, θλίψη, αγωνία. Η επίγεια χαρά αργά - γρήγορα θα τερματιστεί.

Υπάρχει μια έξοδος, μια πόρτα, μια διέξοδος. Υπάρχει ένας δρόμος που μας βγάζει από την αμαρτία στην ελευθερία της αιώνιας ζωής. Την άνοιξε όταν ο Ιησούς πέθανε στο Σταυρό. Αυτός διακήρυξε ότι όσοι περνούν απ’ αυτήν την πόρτα θα σωθούν. Πολλοί έχουν περάσει μέσα απ’ αυτήν την πόρτα της σωτηρίας. Οιοσδήποτε μπορεί να μπει απ’ αυτήν την πόρτα. Βεβαιώσου ότι είσαι κι εσύ ένας απ’ αυτούς.

MAURICE PAINE



«Αρκετό είναι για την κάθε μέρα το δικό της πρόβλημα (η κακία αυτή)» (Ματθ. 6/34)

Ο Θεός δεν υπόσχεται στα παιδιά Του μια ζωή απαλλαγμένη από προβλήματα. Κατατρεγμοί, απογοητεύσεις, αποτυχίες, πιέσεις και διωγμοί μπορούν να συμβούν κάθε μέρα και στους ακολούθους του Χριστού. Παρ’ όλα αυτά υπόσχεται να διαφυλάξει τα παιδιά Του από πνευματικές πτώσεις και μια μέρα να τους παρουσιάσει στο Θεό πλήρεις και τέλειους.

Γι’ αυτό που μας προειδοποιεί ο Χριστός είναι να μη φέρουμε τις μέριμνες, τα προβλήματα και τις πιέσεις της αυριανής ημέρας στη σημερινή. Αυτό εύκολα μπορεί να συμβεί.

Δεν μπορείς να πεις τι θα συμβεί αύριο. Θα μπορούσες να φανταστείς για το τι θα μπορούσε να γίνει αύριο και ν’ αρχίζεις να κτίζεις βουνά προβλημάτων και μεριμνών και να τα προσθέτεις στα φορτία της σημερινής ημέρας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πάρουμε μια οριστική απόφαση, να επιρρίψουμε τα φορτία μας στον Κύριό μας. Κοίταξε σ’ Αυτόν για να πάρεις βοήθεια για να χειριστείς τα προβλήματα του σήμερα.

MAURICE PAINE



«Ο Ισραήλ απέρριψε ότι αγαθό» (Ωσηέ 8/3)
Μερικοί λόγοι που οι άνθρωποι απορρίπτουν το καλό είναι οι παρακάτω:

Πρώτα γιατί αυτό είναι που θέλει η καρδιά τους. Επιθυμούν, ακολουθούν το δικό τους δρόμο, παρά το σωστό δρόμο.

Δεύτερο, γιατί αγαπούν το κακό. Γι’ αυτούς το σκοτάδι είναι καλύτερο από το φως γιατί τα έργα τους είναι κακά και αμαρτωλά.

Τρίτο, είναι δεμένοι και σκλαβωμένοι με τις αμαρτωλές συνήθειες, που τους έχουν παγιδεύσει και παραλύσει ώστε να μη μπορούν να κάνουν αυτό που θέλουν.

Έτσι, στη λίστα των αναγκών του ανθρώπου την πρώτη θέση έχει η απελευθέρωση, η σωτηρία. Η κραυγή του ανθρώπου είναι: «Κύριε, σώσε με, γιατί δεν μπορώ να σώσω τον εαυτό μου. Πρόσεξε μη φτάσεις στην κατάσταση του λαού του Ισραήλ της εποχής του προφήτη Ωσηέ που συνειδητά απέρριψε το καλό.

MAURICE PAINE



«Έτσι συμβαίνει και σ’ εκείνους όλους που το Θεό ξεχνούν» (Ιώβ 8/13)
Πολλοί είναι εκείνοι που ξεχνούν το Θεό για διάφορους λόγους, κι ακολουθούν τα δικά τους μονοπάτια. Είναι τρομερό και τραγικό να ξεχνά ή να αγνοεί κάποιος τον Πλάστη του. Παρ’ όλα αυτά ο Θεός που είναι μακρόθυμος του επιτρέπει να συνεχίζει το μονοπάτι της απόρριψης και άρνησης.

Ο Θεός είναι Κυρίαρχος, και οι άνθρωποι κάνουν αυτό που θέλουν όπως νομίζουν. Όπως το σκυλί που δαγκώνει το χέρι που το ταΐζει, έτσι κι αυτοί μάχονται ενάντια στο Θεό.

Το βιβλίο του Ιώβ μας διδάσκει ότι εκείνοι που λησμονούν το Θεό μπορεί να ευημερούν αλλά το τέλος τους δεν θα είναι η μακαριότητα που ο Θεός ετοίμασε για εκείνους που Τον αγαπούν. Μπορεί το μονοπάτι σου να‘

ναι στενό, μη ξεχνάς όμως ότι είναι γεμάτο από την Παρουσία και την Ειρήνη του Θεού.

MAURICE PAINE



«Τη γυναίκα που τον Κύριο σέβεται, αυτήν θα την παινεύουν» (Παροιμ. 31/30).

Το τελευταίο κεφάλαιο της Βίβλου των Παροιμιών αναγνωρίζει και τονίζει την αξία της θεοσεβούς μητέρας και την επίδρασή της στην οικογένεια ή μιλά για την ενάρετη γυναίκα γενικά και την επιρροή της στην κοινωνία.

Κι αν αυτό ίσχυε σε εποχές που οι γυναίκες γενικά δεν εκτιμούνταν και αναγνωριζόταν για τη συμβολή τους στην κοινωνία, πόσο μάλλον στη σημερινή εποχή;

Η επίδραση της μάνας στο σπίτι δεν μπορεί να μετρηθεί με τίποτε. Η ευσεβής μητέρα έχει τρομερή επίδραση στο περιβάλλον της – και πόση ανάγκη έχει η εποχή μας από τέτοια παραδείγματα.

Η αληθινή χριστιανική πίστη είναι τόσο σημαντική στο σπίτι όσο και οπουδήποτε αλλού. Και τα παιδιά πρέπει να δοξάζουν το Θεό για τέτοιες μητέρες που αγαπούν το Θεό. Ο Θεός πρέπει να δοξάζεται και η ενάρετη γυναίκα πρέπει να επαινείται.

MAURICE PAINE



«Τον Κύριο θα δοξολογήσω μ’ όλη μου την καρδιά» (Ψαλμός 111/1)
Όταν ο Θεός δεν κατέχει όλον το θρόνο της καρδιάς σου τότε υπάρχει αρρώστια στην καρδιά. Η δοξολογία μας είναι αδύνατη όταν η αφοσίωσή μας είναι ρηχή και επιδερμική.

Ολόκαρδη αφιέρωση σημαίνει να δοξάζεις τον Κύριο κάθε μέρα, κάθε στιγμή, σε κάθε κατάσταση. Όπου πας και όπου στέκεσαι να αινείς και να δοξάζεις τον Θεό. Η αγάπη Του αγκαλιάζει όλη την προσωπικότητά σου, η Χάρη Του καλύπτει κάθε σου ανάγκη. Κι όταν άλλα πράγματα γεμίζουν και κυριαρχούν στην καρδιά σου, τότε εγείρονται τα προβλήματα.

Δεν πρέπει να υπάρχει τομέας και διαμέρισμα της ζωής στην οποία να μην έχει θέση ο Κύριος. Τον χρειάζεσαι σε κάθε τμήμα της ζωής σου. Αν θέλεις να έχεις πλήρη χαρά και ειρήνη τότε πρέπει να παραχωρήσεις όλα τα διαμερίσματα της ζωής σου στον Κύριο. Εκείνος θα κατέβει όπου είσαι και θα σ’ ανεβάσει στο ψηλότερο σημείο. Όταν Του τα παραδώσεις όλα, δεν θα έχεις δυσκολία να Τον δοξολογείς μ’ όλη τη καρδιά σου.

MAURICE PAINE



«Έχετε αφήσει την εντολή του Θεού και κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων» (Μάρκ. 7/8)

Αν θέλουμε να υπακούμε στο Χριστό τότε δεν πρέπει ν’ ακολουθούμε τις παραδόσεις των ανθρώπων. Δεν μπορείς να κρατάς και τα δύο. Η θρησκεία οικοδομείται σε ανθρώπινες παραδόσεις. Η σχέση θεμελιώνεται στην υπακοή. Το να κάνεις κάτι από συνήθεια δεν είναι το ίδιο όταν το κάνεις ως έκφραση της αγάπης σου. Είναι τόσο εύκολο η τελετουργία να γίνει ρουτίνα και τότε η προσοχή μας γίνεται ανθρωποκεντρική αντί Χριστοκεντρική. Οι παραδόσεις μπορεί να ευαρεστούν τους ανθρώπους αλλά όχι το Θεό. Είναι δύσκολο να αποκοπείς από τις παραδόσεις. Αν όμως ζεις μια ζωή υπακοής στο Χριστό θα σ’ ελευθερώσει από τα δεσμά, τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς των ανθρώπων και θα σε βοηθήσει να μην κρίνεις τους άλλους. Μη συμμορφώνεσαι με τις παραδόσεις, να μεταμορφώνεσαι με το Άγιο Πνεύμα καθώς ζεις σε υπακοή σ’ Αυτόν. Ας ζούμε την κάθε μέρα σε υπακοή σ’ Αυτόν.

MAURICE PAINE



«Μη ανεβαίνετε· επειδή, ο Κύριος δεν είναι μαζί σας» (Αριθμοί 14/42)

Μερικά λάθη δεν είναι αναστρέψιμα κι αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε προτού τα κάνουμε. Οι Ισραηλίτες έκαναν το σφάλμα να ακούσουν την αρνητική αναφορά που έδωσαν οι δέκα από τους δώδεκα κατάσκοπους που έστειλε ο Μωϋσής στη Χαναάν. Και οι δώδεκα είδαν ότι στη χώρα έτρεχε «γάλα και μέλι» και υπήρχαν και γίγαντες. Μόνο όμως δύο απ’ αυτούς διαβεβαίωσαν το λαό ότι ο Θεός τους ικάνωνε να νικήσουν τους γίγαντες. ΄Ετσι ο Θεός είπε στο Μωϋσή ότι κανένας απ’ αυτούς που απέρριψαν το λόγο δεν θα δε τη Γη της Επαγγελίας και για 40 χρόνια θα περιπλανιόταν στην έρημο. ΄Οταν το άκουσαν αυτό, είπαν «κάναμε λάθος, εμείς θα πάμε στη χώρα». Ο Θεός όμως τους προειδοποίησε ότι δεν θα ήταν πια μαζί τους. Γι αυτό ας μην κάνουμε το λάθος να αμφισβητούμε τον Κύριο, γιατί αν το κάνουμε δεν θα είναι Αυτός πια μαζί μας.

MAURICE PAINE



«Ο Μαροδοχαίος, όταν πέθαναν ο πατέρας της και η μητέρα της (της Εσθήρ), το είχε αναλάβει ως θυγατέρα του» (Εσθήρ 2/7)

Αυτό που έκανε ο Μαροδοχαίος ήταν μια πράξη καλοσύνης. Δεν ξέρουμε αν ο Μαροδοχαίος είχε δική τους οικογένεια, αλλά έγινε πατέρας στην ξαδέρφη του Εσθήρ, από την μικρή της ηλικία, όταν οι γονείς της πέθαναν. Καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται, βλέπουμε η Εσθήρ εκτιμά την συμβολή του Μαροδοχαίου στη ζωή της. Πόσο χρειαζόμαστε στις εκκλησίες μας σήμερα ανθρώπους σαν το Μαροδοχαίος, θα δείχνουν πατρική φροντίδα και ενδιαφέρον για τα νιάτα. Ο απ. Παύλος τονίζει τη σπουδαιότητα του ρόλου των ηλικιωμένων να είναι πρότυπα για τους νεότερους στην εκκλησία (Τίτος κεφ. 2). Κι όμως συχνά το χάσμα ανάμεσα στους ηλικιωμένους και στους νεότερους μεγαλώνει αντί να γεφυρώνεται. Πειθαρχία, υπευθυνότητα και σεβασμό έδειξε στην Εσθήρ ο Μαροδοχαίος και την εφοδίασε για το έργο του Θεού. Πόση ανάγκη από Μαροδοχαίους έχει ανάγκη η εκκλησία σήμερα.

MAURICE PAINE



«... και να, η Μαριάμ έγινε λεπρή, όπως το χιόνι» (Αριθμοί 12/10)

Η ζήλια μπορεί να αφαιρέσει το καλύτερο που έχει ο άνθρωπος, αν δεν την αντιμετωπίσουμε κατάλληλα. Η Μαριάμ χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό από τότε που παρακολουθούσε κρυφά τον αδελφό της που ήταν μέσα σ’ ένα καλάθι, στο Νείλο ποταμό. Η ζήλια όμως ξεπετάχτηκε ανεξέλεγκτη και ήρθε στην επιφάνεια, εξωτερικεύτηκε. Η γκρίνια ενάντια στον Μωϋσή ήταν στην πραγματικότητα εναντίον του Θεού, που εξέλεξε τον Μωϋσή να είναι ο υπηρέτης Του. ΄Ολοι μας είμαστε ευάλωτοι στη ζήλια όταν κάνουμε σύγκριση τον εαυτό μας με τους άλλους, ακόμη και μέσα στην εκκλησία. Η επιθυμία μας να έχουμε τη θέση κάποιου άλλου, συχνά σημαίνει άρνηση του ρόλου που είχε ο Θεός στη δική σου εκλογή. Σε οποιαδήποτε θέση μας έβαλε ο Θεός και όποιο έργο μας ανάθεσε, ας το εκτελούμε με όλη μας την καρδιά, ως προς το Κύριο και όχι για τους ανθρώπους. Έχοντας αυτή τη στάση η ζήλια μπαίνει στο περιθώριο.

MAURICE PAINE



«Και σχίστε την καρδιά σας, και όχι τα ιμάτιά σας» (Ιώηλ 2/13)

Μια συντριμμένη καρδιά μπορεί να εκδηλωθεί και με σχισμένα ρούχα αλλά σχισμένα ρούχα χωρίς σχισμένη, συντριμμένη καρδιά δεν ωφελούν σε τίποτα. Αυτό που μετράει μπροστά στον Θεό δεν είναι πώς φαίνεσαι εξωτερικά αλλά πώς είσαι εσωτερικά. ΄Οταν το ποτήρι αναποδογυρίζει τότε βλέπουμε το περιεχόμενό του. Και κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια τα σκάνδαλα και οι βρομιές ανθρώπων της θρησκείας, κάτι που δείχνει ότι αυτοί μεν είχαν εξωτερική ευσέβεια αλλά μέσα το φρούτο ήταν σάπιο! Η φυσική άσκηση του σώματος μας και η φροντίδα της επιδερμίδας δεν μας ωφελεί και πολύ, αυτό που έχει αξία στα μάτια του Θεού είναι η κατάσταση της καρδιάς μας. Και η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για να μας καθαρίσει εσωτερικά είναι το αίμα του Χριστού. Αυτός ήρθε γα να πεθάνει για τις αμαρτίες μας και μόνο η θυσία του αίματος Του μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. Μια συντριμμένη καρδιά είναι καλύτερη από ένα σχισμένο ιμάτιο!

MAURICE PAINE



«...και η γυναίκα (Η Ναομί) στερήθηκε τους δύο γιους της, και τον άνδρα της» (Ρουθ 1/5).

Η ζωή πολλές φορές μας αφήνει αδειανούς. ΄Ασχετα πόσο καλές είναι οι περιστάσεις σήμερα, όλα μπορεί να αλλάξουν μέσα σε λίγα λεπτά και να στερηθούμε τα πάντα. Η Ναομί έχασε τον άνδρα της και τα δυο παιδιά της στη ξενιτιά αλλά η ελπίδα της στον Θεό έμεινε ζωντανή, κι αυτό έκανε τη διαφορά στη ζωή της. Μια από τις πιο θλιβερές φράσεις της Βίβλου είναι στην Εφεσίους όπου ο πας. Παύλος μιλά για εκείνους που είναι «χωρίς ελπίδα και χωρίς Θεό στον κόσμο».΄Οσα κι αν φέρνει πάνω μας ή παίρνει από μας η ζωή αυτή, ας στηρίζουμε την ελπίδα μας πάω στον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας. Στο τέλος, αυτό που μας μένει από τη ζωή, που μια μέρα, αργά γρήγορα, θα τα εγκαταλείψουμε, είναι ο ζωντανός, ο αιώνιος Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Και αυτό είναι το παν!

MAURICE PAINE



«Θάνατος και ζωή είναι στο χέρι τής γλώσσας» (Παροιμίες 18/21)

Με τη γλώσσα μπορείς να κάνεις εξίσου καλό ή κακό. Μπορείς να φέρεις τεράστια ευλογία ή κατάρα, να σκοτώσεις κάποιον ή να του δώσεις ζωή και να βλάψεις ακόμη τον εαυτό σου. Η γλώσσα είναι μικρή αλλά μπορεί να διευθύνει μεγάλες υποθέσεις και σημαντικά γεγονότα. Αυτά που λες μπορεί να μια μεγάλη δέσμη φωτός ή σκοταδιού. Όταν εκτοξευτεί, δεν μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση, γι αυτό πρέπει να ξοδέψεις πολύ χρόνο και προσοχή προτού μιλήσεις. Σκέψου τι θα πεις, πώς θα το πεις και σε ποιον θα το πεις. Πάνω απ’ όλα εσύ που γνωρίζεις το Ευαγγέλιο, άνοιξε το στόμα σου και πες τα Καλά Νέα στους συνανθρώπους σου. Κι αν διστάζεις να ανοίξεις το στόμα σου, γιατί δεν ξέρεις τι να πεις, ζήτησε από το Άγιο Πνεύμα να σε καθοδηγήσει.

MAURICE PAINE