ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα νησί όπου ζούσαν η Ευτυχία ,η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη, ο Πλούτος, η Αλαζονεία.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί θα βούλιαζε και όλοι πήγαν στις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η ΑΓΑΠΗ ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να είναι εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βουλιάζει η ΑΓΑΠΗ ζήτησε βοήθεια , βλέπει τον ΠΛΟΥΤΟ και του λέει:

Μπορείς να με πάρεις μαζί σου;

Δίπλα περνούσε η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ.
Σε παρακαλώ,βοήθησέ με της είπε η ΑΓΑΠΗ.

Δε μπορώ.Είσαι βρεγμένη και θα μου λερώσεις την όμορφη βάρκα μου.

Τελευταία πέρασε η ΕΥΤΥΧΙΑ. Αλλά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε άκουσε την ΑΓΑΠΗ να ζητάει βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή από έναν ηλικιωμένο κύριο που η ΑΓΑΠΗ δεν γνώριζε.


Έλα εδώ,θα σε πάρω εγώ μαζί μου, της είπε.

Όταν έφτασαν στη στεριά ,ο κύριος έφυγε βιαστικά και η ΑΓΑΠΗ δεν πρόλαβε να τον ευχαριστήσει.

Γνώση, ποιος με βοήθησε; ρώτησε η ΑΓΑΠΗ.

Ο ΧΡΟΝΟΣ της είπε η Γνώση.

Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;ξαναρώτησε η ΑΓΑΠΗ.

Τότε η ΓΝΩΣΗ χαμογέλασε και της είπε:

Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει στη ζωή η ΑΓΑΠΗ.